kaçıorum kovala

sınav çıkışı laleliden aşağı yürüorum yanımda bi 'çift' arkadaş.. genellikle olduğu gibi gene eleleler:)
eee aşk.. birazda kar mı atıştırıyodu ne, hatırlamıorum.
-ya sınav haftası bitsin, ben çok özlüorum onu. dedim. ersan şaşırdı
-onun yanında böle söleyip burnunu(!)kaldır onun tmm mı.dedi.
ben ondan daa çok şaşırdım,ben bilmem öle içimden gelir sölerim çat pat.Sara yla tramvayda sürdürdüm bu muhabbeti,bendeki hem şaşkınlık hem gevezelik.
-eee sen sölemiz misn ersana özledini sevdini felan. dedim
-yoo.dedi..üstünede sölenmemesi gerektini anlatan örnekler, nasihatlar, ozamn az severmiş, kıymet bilmezmiş, ben kaçarmışım, o kovalarmış... bunları ozamna kadar şaka felan sanardım ben.
yani düşünsene eğer adamı çok seviosun die, ohh bol bol var die kıymetsiz davrancaksa sana, yaa bi dur dön bak sen nasıl bi insanlasın die. hem herkes sölerken nefretini, kötü cümlelerini bağıra çağıra neden güzellikleri içinde saklasın yahu. hadi sakladı bunun kime ne yararı olsun,bilemedim.
yalan yok, sonrasında bende bi kaç gün susmayı, içimdekini susturmayı denedim aslında.. taa ki kendi kendime konuşmaya başlayana kadar:) alışmadık popolide don durmaz misali kendimden korktum, kaçtım.
seviorum yahu nedir taktik, oyun. eğer bu yüzden kovalanmıcaksam onada tamam:) çok özlüorum işte. büyük yaşamalı insan. hele bulmuşken herzaman hissedilmeyen duyguları saklamamalı, saklanmamalı. şimdi kurcağım cümleler için de cezam neyse çekerim; bi tek basit ve esasında asker yeşili olmayan asker yeşili çoraplarına hayran olucak, cümlemi 'onu'yla sonlandırmayı düşünürken diğer cümleleri unutucak kadar seviorum onu:)